เสเสีย

เสเสีย ขงเบ้งทำกลลวงสุมาอี้ที่เมืองนี้ ในขณะที่ถอยทัพกลับฮันต๋ง ความในสามก๊กไทยว่า “ฝ่ายทหารกองหน้าสุมาอี้ยกเข้ามาใกล้เชิงกำแพงเมือง แลขึ้นไปดูบนหอรบ เห็นขงเบ้งนั่งดีดกระจับปี่อยู่ก็คร้ามใจ กลับออกไปบอกสุมาอี้ว่าบัดนี้ข้าพเจ้ายกเข้ามาถึงเชิงกำแพง เห็นเมืองเงียบอยู่ มีแต่คนประตูละยี่สิบคนนั้งกวาดหยกเยื่อเฉยอยู่ แล้วตัวขงเบ้งนั้นนั้งดีดกระจับปี่เล่นอยู่บนหอรบ เห็นประหลาดนัก จะเข้ามาเมืองนั้นก็เกรงจะถูกกลขงเบ้ง จึงกลับมาบอกท่าน” สุมาอี้สำคัญว่าขงเบ้งซุ่มทหารไว้มาก ก็สั่งถอยทหารด่วน ความในสามก๊กว่า “ขงเบ้งเห็นสุมาอี้ยกทหารกลับไปก็ตบมือหัวเราะ ทหารทั้งปวงจึงถามว่า สุมาอี้ยกทหารมาสิบห้าหมื่นจะทำร้ายท่าน การจวนตัวอยู่ถึงเพียงนี้ เหตุใดท่านถึงมิกลัว ตบมือหัวเราะเสียอีกเล่า ขงเบ้งจึงว่า ซึ่งเราหัวเราะทั้งนี้ เพราะเหตุสุมาอี้รู้มิเท่าเรา สำคัญว่าเราซุ่มทหารไว้ก็ตกใจกลัวหนีไปเอง อันกลอุบายนี้ เรามิทำก็จำทำ ด้วยจวนใจจวนตัวอยู่แล้วก็จำเป็น” ปัจจุบันอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของอำเภออันคัง มณฑลส่านซีห่างเมืองฮันต๋ง ประมาณ 200 กิโลเมตร