กลยุทธ์สยบมหาอำนาจ (23) : บทวิเคราะห์ความโลเลของผู้นำกับแผนการของสิบขันที หากจะให้กล่าวถึงความเป็นผู้นำที่ดีจะต้องมีความเด็ดขาด และมีเป้าหมายที่แน่นอนในการทำงาน ดั่งเช่นจิ๋นซีฮ่องเต้ ที่มีความเด็ดขาดและมีเป้าหมายที่แน่นอนในการรวมแผ่นดินทำให้ประเทศจีนเป็น ปึกแผ่นได้ แต่ถ้าคิดจะทำการใหญ่แล้วใจไม่เด็ดขาดอาจจะนำความหายนะมาสู่ตนเอง ดังเช่นที่ โฮจิ๋นติดกับแผนการของสิบขันทีดังนี้
หลังจากกองทัพส่วนกลางสามารถปราบกบฏโจรโพกผ้าเหลืองได้แล้ว จึงได้มีการปรึกษากันจนทราบว่าต้นตอของกบฏก็คือขุนนางทุจริตที่ร่วมมือกับ เหล่า สิบขันทีโกงเงินภาษีประชาชน ทำให้ประชาชนเดือดร้อนทุกหย่อมหญ้า เหล่าขุนนางผู้ภักดีจึงรวมตัวกันไปแจ้งแก่ แม่ทัพใหญ่แห่งราชสำนักฮั่น นามว่า “โฮจิ๋น” โดยเหล่าขุนนางต้องการให้โฮจิ๋นวางแผนกำจัดสิบขันที
แต่ทว่า ตัวโฮจิ๋นเองก็เป็นใหญ่มาได้เพราะอำนาจของสิบขันที จึงไม่กล้าทำอะไรมาก ทำให้เกิดความลังเลและสับสนอย่างมาก สุดท้ายจึงได้เสนอแผนให้เรียก “ตั๋งโต๊ะ” แม่ทัพชายแดนเข้ามาปราบขันทีในเมืองหลวง
เนื่องด้วยภายในราชสำนักตอนนั้นมีแต่คนของสิบขันที สิบขันทีทราบว่าโฮจิ๋นต้องการกวาดล้างพวกตน จึงแกล้งทำเป็นยอมแพ้ต่อโฮจิ๋น และสัญญาว่าจะไม่ทำผิดอีก โฮจิ๋นนึกสงสารก็ปล่อยตัวกลับไป แต่พอลับหลังเหล่าสิบขันทีได้วางแผนกันเพื่อที่จะสังหารโฮจิ๋น โดยปลอมราชโองการเรียกโฮจิ๋นเข้าวัง
บรรดาขุนนางใหญ่น้อยทั้งอ้วนเสี้ยวและโจโฉต่างห้ามปรามไม่ให้เข้าไปในวัง เพราะคาดการณ์ว่าจะมีภัย โฮจิ๋นก็ไม่ฟัง ดึงดันที่จะเข้าวังให้ได้ อ้วนเสี้ยวและโจโฉจึงพาทหารติดตามมาด้วย แต่บรรดาสิบขันทีได้สั่ง ให้โฮจิ๋นเข้าไปในวังแต่ผู้เดียวและให้ทหารที่ติดตามมารออยู่แต่ข้างนอก เมื่อโฮจิ๋นเข้ามาแล้วบรรดาสิบขันทีก็รุมฆ่าโฮจิ๋นที่ประตูวัง
หลังจากนั้น อ้วนเสี้ยว และ โจโฉ สองนายทหารผู้ภักดีของโฮจิ๋น ทราบว่าเกิดเหตุร้ายดังกล่าวขึ้นกับโฮจิ๋น จึงระดมทหารหลวงเข้าโจมตีพระราชวังเข่นฆ่าขันทีในวังจนตายหมดสิ้น ส่วนบรรดาสิบขันทีนั้นได้หนีภัยจากทหารหลวงออกจากวังพร้อมกับจับฮ่องเต้เป็น ตัวประกัน แต่แกนนำสิบขันทีก็ไม่อาจหนีพ้นเงื้อมมือทหารหลวงไปได้ จึงทำให้ถูกสังหารจนหมดทุกคน อำนาจของสิบขันทีก็สิ้นสุดนับแต่นั้นมา