กลยุทธ์สยบมหาอำนาจ (29) : กลเถื่อนกำบังกับการตรึงกำลังที่สะพานเตียงปัน ในตำราพิชัยสงครามของไทยมีกลศึกที่เอาไว้หลอกข้าศึกให้ไม่กล้าทำอะไรผลีผลาม ที่ชื่อว่า กลเถื่อนกำบัง กลยุทธ์นี้หมายความว่า ฝ่ายเราคนน้อยกว่าแต่ทำเป็นมีกำลังมากกว่า หลอกให้ศัตรูไม่กล้าโจมตี เพราะเกรงว่าจะมีกำลังซ่อนอยู่ ดั่งเช่นในสมัยสามก๊กที่ฝ่ายเตียวหุยได้รับภาระกิจคุ้มกันกองหลังของฝ่าย เล่าปี่ ทำให้ต้องเผชิญหน้ากับกองทัพหลวงของฝ่ายโจโฉ
ครั้นโจโฉถึงเกงจิ๋ว เล่าจ๋องพาเหล่าขุนนางมายอมจำนน โจโฉตั้งชัวมอ เตียวอุ๋น เป็นแม่ทัพเรือ เล่าจ๋องเป็นเจ้าเมืองเฉงจิ๋ว ให้บุนเพ่งเป็นกองหน้าไล่ตามเล่าปี่ โจโฉเป็นทัพหลวงหนุนออกไป ฝ่ายเล่าปี่มี ชาวเมืองอพยพตามทำให้เดินทางช้ามาก ทหารโจโฉไล่ตามทัน ตีทหารแลชาวเมืองซินเอี๋ยแตกกระจัดกระจาย ตัวเล่าปี่เองหนีเอาตัวรอดแทบไม่ทัน
ฝ่ายเตียวหุยเมื่อทราบว่ากองทัพโจโฉยกทัพใกล้เข้ามา จึงได้สั่งให้ทหารม้านำก้านไม้ มาผูกติดหางแล้วให้วิ่งวนไปวนมาเพื่อให้เกิดควันฟุ้งอยู่ในป่าเพื่อหลอกโจโฉ ว่ามีทหารซุ่มอยู่เป็นจำนวนมาก เมื่อโจโฉไล่ตามกองทัพเล่าปี่ถึงสะพานเตียงปันเกี้ยว ซึ่งเตียวหุยคุมเชิงอยู่ และได้ทำตามแผน ทำให้โจโฉยังไม่กล้ารีบตีเกรงว่าจะเป็นอุบาย ฝ่ายเตียวหุยเห็นโจโฉคุมเชิงอยู่จึงตะโกนท้าทายให้กองทัพโจโฉเข้ามา
ฝ่ายเตียวหุยเห็นโจโฉรออยู่นาน เกรงว่าแผนจะแตกจึงได้เผาสะพานแล้วถอยทัพไป ฝ่ายโจโฉจึงนำทัพไล่ตีทัพเล่าปี่ต่อไป เล่าปี่หนีสุดกำลัง กองทัพโจโฉไล่จะทันอยู่แล้ว ปรากฎว่ากวนอูซึ่งขอ กำลังจากเล่ากี๋ มาช่วยพอดี โจโฉตกใจเป็นทหารซุ่มอยู่คิดว่าเป็นกลอุบาย จึงรีบถอยทัพกลับ