คำกลอนสามก๊ก
บทที่ ๑ คำนำ
๑.มาจะกล่าวบทไป
ถึงวรรณคดีของไทยสมัยเก่า
ตั้งแต่ครั้งโบราณมานานเนา
ต้นเค้ารัตนโกสินทร์มหินทรา ฯ
รัชกาลที่หนึ่งทรงโปรดรับสั่งให้
เจ้าพระยาคู่พระทัยเสน่หา
พระคลัง(หน)คนสนิทชิดใกล้มา
แต่กรุงธนให้ค้นคว้าคณะแปล
๒ .นิยายพงศาวดารจีนที่มีชื่อ
ซึ่งเลื่องลือกันว่าสนุกแน่
คือ สามก๊ก สมัยฮั่นเรื่องนั้นแล
อย่าให้แพ้ของเก่าของเขาดี
เจ้าพระยาพระคลังตั้งซินแส
กับบัณฑิตมือแน่เป็นหลายที่
แปลภาษาฮกเกี้ยนอยู่หลายปี
ให้สมเป็นศักดิ์ศรีของเมืองไทย
ในตำนานยืนยันเป็นหลักใหญ่
กรมพระยาดำรงฯนิพนธ์ไว้
พิมพ์แจกในปีสองสี่เจ็ดศูนย์เริ่มแรกแต่งเรื่องโดย ล่อกวนตง
เม่าจงกัง ต่อเติมลงมิให้สูญ
กิมเสี่ยถ่าง แก้ไขให้สมบูรณ์
เพื่อเพิ่มพูนอรรถรสปรากฏนาน
๔.ข้าพเจ้านั้น “เจียวต้าย”แค่ลิ่วล้อ
แต่จะขอแปลงเป็นกลอนมาให้อ่าน
มิได้คิดว่าเก่งกาจจนเกินการ
พอบริหารสมองไว้ไม่ให้ฝ่อ
อายุเข้าแปดสิบสี่มีมะแม
สองห้าห้าแปดแก่แน่แล้วหนอ
จะเขียนไปได้เท่าไรเท่านั้นพอ
ใครช่วยต่อให้จบได้ขอบใจเอย.
ไทยสามก๊กได้รับอนุญาตจากทาง “เล่าเซี่ยงชุน” ในการเผยแพร่กลอนสามก๊ก