จิวท่าย

จิวท่าย เป็นชาวตำบลเสี้ยไช้ ( แฮณ้อ ) เมืองจิ่วเจียง มณฑลอันฮุย มีชื่อรองว่า อิ้วผิง เป็นคนกล้าหาญอย่างอัศจรรย์ จึงมีแผลถูกอาวุธมากกว่าคนอื่นๆ เดิมเป็นโจรแล้วพาพวกมาเข้าร่วมกับซุนเซ็ก ตั้งตัวเป็นใหญ่ในกังตั๋ง ซุนเซ็กให้จิวท่ายกับซุนกวนน้องชายไปรักษาเมืองเซวียนเฉิง ถูกโจรปล้นเมือง จิวท่ายถูกทวนถึง 10 แผล ได้อาศัยหมอฮัวโต๋รักษาจึงรอดตาย

ออกรบในบังคับบัญชาของซุนกวนหลายครั้ง ครั้งสำคัญทีสุดคือ การรบชิงเมืองหับป๋า ( เหอเฟย ) มณฑลอันฮุย ซึ่งซุนกวนถูกโจโฉตีแตกตกแม่น้ำ จิวท่ายทำหน้าที่ป้องกันอันตรายให้ซุนกวน จนรอดตายไปได้ เมื่อกลับไปถึงฐานทัพญี่สูแล้ว ซุนกวนจัดโต๊ะเลี้ยงจิวท่าย

ความในสามก๊กไทยว่า “ซุนกวนรินสุราให้จิวท่ายกินเอง ซุนกวนจึงว่าแก่จิวท่ายว่า ตัวท่านตั้งใจสุจริตต่อเราครั้งนี้ สู้เอาชีวิตเข้าไปแลกเอาชีวิตเราออกมาได้นั้น คุณหาที่สุดไม่ อุปมาเหมือนตายอยู่ในระหว่างทหารโจโฉ ท่านเอาซากศพเรามาชุบขึ้นให้เป็น เราจะให้ท่านบังคับทหารในเมืองกังตั๋งกึ่งหนึ่ง ตัวท่านจงคิดว่าเป็นพี่น้องร่วมอุทรกันเถิด แล้วให้จิวท่ายถอดเสื้อ เห็นแผลอาวุธนั้นทั่วกาย ทหารทั้งปวงสั่นศีรษะซุนกวนจึงถามว่า

แผลนี้ แผลนั้น แผลโน้นถูกอาวุธสิ่งใด จิวท่ายจึงบอกว่า แผลนี้ถูกทวนเมื่อเที่ยวหาท่าน แผลนั้นถูกง้าวเมื่อพบท่าน แผลโน้นถูกกระบี่เมื่อพลัดกันกับท่าน จิวท่ายบอกแผนสิ้นทุกประการ จิวท่ายบอกแผลที่ใด ซุนกวนก็รินสุราให้กินทีนั้น จนจิวท่ายเมาสุรานอนหลับไป ซุนกวนจึงให้ทหารยกตัวจิวท่ายขึ้นใสเกวียน ให้เอาสัปทนทองนั้นมากั้นจิวท่าย ไปส่งจิวท่ายถึงค่าย”

ในบันปลายชีวิต ได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็น หลิงเอี๋ยงโหว ( พระยา ) อนึ่ง ทางฝ่ายวุยก๊กก็มีนายทหารคนสำคัญคนหนึ่ง ชื่อจิวท่าย (โจวไท้ ) เหมือนกัน อยู่ในแผ่นดินพระเจ้าโจมอ ความในสามก๊กว่า พระเจ้าจอมอขัดสุมาเจียวไม่ได้ “จึงมีตรารับสั่งให้เกณฑ์กองทัพในเมืองหลวงทั้งสองเมือง ได้ยี่สิบหกหมื่น ตั้งอองกี๋เป็นทัพหน้า ตังเขียนเป็นปลัดทัพหน้า โจเป๋าเป็นปีกขวา จิวท่าย เจ้าเมืองกุนจิ๋วเป็นปีกซ้าย” ยกไปปราบจูกัดเอี๋ยน แต่จิวท่ายผู้นี้ตัวอักษรจีนเขียนไม่เหมือนกัน