เตียวเหียน เป็นชาวเมืองกองเหล็ง ( ก่วงหลิง ) มณฑลเจียงซู มีชื่อรองว่า จื่อกาง เป็นคนดี มีความรู้ความสามารถมาก ไม่เห็นแก่ลาภยศ ประพันธ์บทกวี่ไว้สิบกว่าบท เขียนอรรถาธิบายคัมภีร์อี้จิง คำประพันธ์ยุคหั้น หลี่จี้ จ่อซื้อ ชุนซิว มีชื่อเสียงโด่งดัง
จิวยี่เป็นผู้แนะนำซุนเซ็กให้เชิญเตียวเหียน กับเตียวเจียวมาเป็นที่ปรึกษา ตอนแรกซุนเซ็กส่งของกำนัลและจดหมายไปเชิญ บุคคลทั้งสองไม่ยอมมา ซุนเซ็กต้องไปเชิญเองจึงยอมรับ
เตียวเหียนได้รับแต่งตั้งให้เป็นชันเหมาเจิ้งหยี่ ( เสนาธิการทหาร ) ถ้าเตียวเหียนออกศึก เตียวเจียวจะควบคุมการบริหารอยู่ในเมือง ถ้าเตียวเจียวออกศึก เตียวเหียนก็จะอยู่ในเมือง เป็นเช่นนี้ตลอดเวลา
เมื่อซุนเซ็กเป็นใหญ่ขึ้นในกังตั๋ง ได้ให้เตียวเหียน ไปทูลพระเจ้าเหี้ยนเต้ที่ราชธานีฮูโต๋ โจโฉเห็นเตียวเหียนเป็นหัวแรงสำคัญของซุนเซ็ก ก็กักตัวไว้ ไม่ยอมให้กลับ พอซุนเซ็กตายแล้ว โจโฉยอมให้เตียวเหียนกลับมาช่วยซุนกวน โดยเชื่อว่าจะภักดีต่อโจโฉ เตียวเหียนรับราชการอยู่กับซุนกวน จนกระทั้งป่วยมาก จนต้องกลับไปรักษาตัวที่บ้าน
ก่อนจะตายได้มีหนังสือแนะนำให้ซุนกวนย้ายเมืองหลวงของกังตั๋งจากลำซี มาตั้งที่เบาะเหลง ( นานกิง ) ซึ่งซุนกวนก็ได้ปฏิบัติตาม