เอียวปิว เป็นชาวเมืองหัวะอิน มณฑลส่วนซี มีฉายาว่า อุ๋ยเซียน เป็นขุนนางผู้ใหญ่สมัยพระเจ้าเหี้ยนเต้ ตำแหน่งซือถู ( เสนาบดีว่าการศึกษา ) เป็นผู้คัดค้านไม่ให้ตั๋งโต๊ะย้ายราชธานีจากลกเอี๋ยงไปเตียงฮัน จึงถูกตั๋งโต๊ะปลดออกจากราชการเมื่อตั๋งโต๊ะตายแล้ว ได้กลับเข้ารับราชการอีก ครั้นเห็นลิฉุย กุยกีครองอำนาจเหนือพระเจ้าเหี้ยนเต้ ก็ออกอุบายยุยงให้ลิฉุยกับกุยกีแตกสามัคคีกัน แล้วเรียกโจโฉให้คุมกองทัพเข้ามาช่วยพระเจ้าเหี้ยนเต้ พอโจโฉปราบลิฉุย กุยกีได้แล้ว กลับครองอำนาจในเมืองหลงเหนือพระเจ้าเหี้ยนเต้ต่อไป และควบคุมมิให้เอียวปิวเคลื่อนไหวเป็นปฏิปักษ์ได้ ต่อมาโจโฉแผ่อำนาจขึ้นไปทางมณฑลฝ่ายเหนือ ปราบอ้วนเสี้ยวลงได้แล้ว ดำริจะประหารชีวิตเอียวปิวเสีย โดยอ้างว่าเอียวปิดเป็นญาติของอ้วนเสี้ยว เกรงจะบ่อนทำลายอยู่ภายในเมืองหลวง จึงให้พรรคพวกยื่นฟ้องขึ้นมาว่า เอียวปิวมีหนังสือไปชักชวนอ้วนสุดยกทัพมาตีเมืองฮูโต๋ แล้วโจโฉให้จับตัวเอียวปิวจำคุกไว้ เคราะห์ดีที่ขงหยงเข้าไปขัดขวาง บอกกันโจโฉว่า “เอียวปิวทำราชการเป็นขุนนางสืบๆกันมาตั้งแต่ปู่และบิดาจนถึงตัวเอียวปิว ยังมิได้เห็นความร้ายใดๆ” โจโฉละอายใจ จึงสั่งปล่อยเอียวปิวจากคุก และสั่งปลดออกจากราชการไป