โจยอย

โจยอย เป็นบุตรโจผี เกิดจากนางเอียนซี มีชื่อรองว่าเหวียนจง สติปัญญาดี มีความสามารถในการขี่ม้ายิงเกาทัณฑ์ เข้มแข็ง ห้าวหาญ เด็ดขาด ชอบปลูกต้นไม้ ทำสวน มีจิตเมตตาสัตว์

ครั้งหนึ่งพระเจ้าโจผีประพาสป่า ยิงแม่เนื้อ ตาย ลูกเนื้อวิ่งผ่านหน้าโจยอย โจยอยสงสารก็ไม่ยิง พระเจ้าโจผีถามว่าทำไมจึงไม่ยิงโจยอยทูลว่า เห็นลูกเนื้อเป็นกำพร้า ติดสงสารมัน พระเจ้าโจผีจับใจ ตั้งให้โจยอยเป็น เพงงวนอ๋อง รัชทายาท ครั้งโจผีสิ้นพระชนม์

ในปี พ.ศ. 769 ( ค.ศ. 226 ) โจยอยขึ้นครองราชย์สมบัติสืบไป ทรงถอดสุมาอี้ออกจากราชการ เพราะเกรงจะขบถ ภายหลังกลับตั้งใหม่เพราะไม่มีใครสามารถต้านทานการรุกรานขอขงเบ้งได้ อยู่ในราชสมบัติ 13 ปี ก่อนจะสื้นพระชนม์ มีความคิดวิปริต สั้งให้สร้างปราสาทราชวังในพระนครลกเอี๋ยงให้วิจิตรมโหฬาร

เกณฑ์ขุนนางและประชาชนมาทำงานนับจำนวนไม่ถ้วน สั่งให้เคลื่อนย้ายปราสาทสูงที่เมืองเตียงอั๋นมาตั้งที่ลกเอี๋ยง เพื่อรองน้ำค้างยามดึกเสวยเป็นยาอายุวัฒนะ ใครคัดค้านก็สั่งประหารชีวิต ทรงหลงใหลนางโกยฮูหยินถึงกับประหารชีวิตนางมอซือพระมเหสี สิ้นพระชนม์เมื่ออายุ 36 ปี ได้รับสถาปนาภายหลังเป็นหมิงตี้ ( จักรพรรดิ ) พระศพฝังที่เกาผิงหลิง มณฑลซานส