กลยุทธ์สยบมหาอำนาจ (21) : ยุทธศาสตร์การรุกรบสู่การพ่ายศึกของขงเบ้งที่ตันฉอง อันหลักการทำศึกระบุว่า การบัญชาทัพชั้นเอกคือชนะด้วยอุบาย รองมาคือชนะด้วยการทูต รองมาคือชนะด้วยการรบเลวสุดคือการตีเมืองเป็นเรื่องสุดวิสัย เพราะการสร้างรถโล่ การเตรียมยุทโธปกรณ์ สามเดือนจึงแล้วเสร็จ การถมเนินเข้าตีเมือง ต้องอีกสามเดือนจึงลุล่วง แม่ทัพจักกลั่นโทสะมิได้ ทุ่มทหารเข้าตีดุจจอมปลวก ต้องล้มตายหนึ่งในสาม แต่เมืองก็มิแตก นี้คือความวิบัติจากการตีเมือง
ในยุคสามก๊ก ครั้งขงเบ้งบุกวุยก๊กครั้งที่สอง ขงเบ้งได้เลือกการใช้การตีเมืองเป็นอันดับแรก ซึ่งในตำราพิชัยสงครามได้ระบุไว้เป็นข้อสุดท้าย ผลการรบครั้งนี้จะเป็นอย่างไรลองมาติดตามกันดูนะครับ โดยการบุกวุยก๊กครั้งนี้ ขงเบ้งได้ยกทหารมาด้วยถึง 200,000 คนและได้เปลี่ยนเส้นทางเดินทัพรุกเข้าไปทางตำบลตันฉองซึ่งสุมาอี้ ได้ให้เฮ็กเจียวมาก่อกำแพงปิดเส้นทาง และจัดทหารดูแลรักษาเส้นทางไว้
เมื่อขงเบ้งยกทัพมาถึงและเห็นด่านปราการใหญ่ ขงเบ้งจึงสั่งให้อุยเอี๋ยนยกกองทัพหน้าเข้าตีตำบลตันฉอง อุยเอี๋ยนรับคำสั่งแล้วจึงยกทหารเข้าตีจะหักเอาตำบลตันฉอง แต่เฮ็กเจียวใช้ให้ทหารสู้รบป้องกันตำบลตันฉองไว้เป็นสามารถ และเพราะเหตุที่วุยก๊กได้ก่อกำแพงตั้งหลักรับมืออยู่ก่อนแล้ว จึงตั้งอยู่ในชัยภูมิที่ได้เปรียบ อุยเอี๋ยนเข้าหักเอาตำบลตันฉองถึงสี่ห้าวันก็ไม่สำเร็จ จึงให้ทหารตั้งค่ายประชิดตำบลตันฉองไว้ แล้วอุยเอี๋ยนได้กลับมาหาขงเบ้ง รายงานความทั้งปวงให้ทราบ
ขงเบ้งได้ฟังรายงานของอุยเอี๋ยนก็โกรธ กล่าวว่า “ตัวเป็นแม่กองหน้ายกมาทำการหวังจะตีเอาเมืองลกเอี๋ยงอีก แต่ตำบลตันฉองเท่านี้ยังตีมิแตก แล้วที่ไหนจะทำการใหญ่หลวงสืบไปได้เล่า”
กินเซียงเห็นดังนั้นจึงแจ้งแก่ขงเบ้งว่าตัวกิมเซียงเองก็เป็นเพื่อนกับเฮ็ก เจียวแต่เด็กคาดว่าจะกล่อมเฮ็กเจียวให้ยอมแพ้ได้ ขงเบ้งได้ยินดังนั้นจึงชอบใจและส่งกิมเซียงไปเจรจาให้เฮ็กเจียวยอมแพ้ เฮ็กเจียวได้ฟังคำกิมเซียงดังนั้นลงก็โกรธ ลุกขึ้นยืนหน้านิ่วคิ้วขมวดแล้วกล่าวว่า “ตัว ท่านไปเป็นข้าพระเจ้าเล่าเสี้ยน ตัวเราก็เป็นข้าของพระเจ้าโจยอย ได้กินเบี้ยหวัดผ้าปีของเจ้าด้วยกัน บัดนี้พระเจ้าเล่าเสี้ยนกับเจ้าเราก็เป็นข้าศึกกัน ตัวท่านกับเราต่างคนต่างก็เจ็บร้อนด้วยเจ้า ถ้อยทีเป็นข้าศึกกันอยู่ ซึ่งท่านจะมาเจรจาด้วยเรานั้นพูดกันมิเต็มปาก ไปเสียเถิด”
กิมเซียงออกมาถึงนอกกำแพงตำบลตันฉองแล้ว แลขึ้นไปบนหอรบเห็นเฮ็กเจียวยืนอยู่ จึงร้องกล่าวไปว่า “น้องเราเป็นไฉนได้ดีแล้วไม่คิดถึงความรักมาแต่หลังบ้างเลย”
เฮ็กเจียวได้ยินก็ร้องตอบกลับมาว่า “อัน ประเพณีเราเป็นข้าเจ้าแผ่นดิน ได้กินเบี้ยหวัดผ้าปีแล้ว ก็ตั้งใจภักดีสนองคุณเจ้าตราบเท่าสิ้นชีวิต จึงจะนับว่าชาย ท่านอย่ามาว่าเซ้าซี้อยู่เลย เร่งไปบอกขงเบ้งให้ยกทหารรีบเข้ามาตีเราเถิด ถ้ามิไปบัดนี้เราจะให้ทหารเอาเกาทัณฑ์ยิงให้ตายเสีย”
กิมเซียงจึงได้กลับมารายงานขงเบ้งที่ค่าย ขงเบ้งได้ฟังดังนั้นก็โกรธ และกล่าวว่าเฮ็กเจียวกล่าวความฉะนี้โอหังบังอาจนัก จะได้เห็นดีกัน กล่าวแล้วขงเบ้งจึงให้หน่วยสอดแนมไปพาชาวบ้านซึ่งเป็นคนพื้นที่เข้ามาหา แล้วถามว่าซึ่งเฮ็กเจียวมารักษาตำบลตันฉองนี้ มีทหารมากแล
น้อยเท่าใด
ชาวบ้านจึงแจ้งว่าตำบลตันฉองนี้มีแต่กำแพงสูงใหญ่ แม้จะดูมั่นคงน่าเกรมขามแต่ทหารซึ่งอยู่รักษาตำบลตันฉองกับเฮ็กเจียวมีเพียง ประมาณสามพันคนเท่านั้น ขงเบ้งได้ยินดังนั้นก็มีความยินดี กล่าวว่าเฮ็กเจียวมีทหารเพียงเท่านี้หรือจะต้านทานเราได้ ว่าแล้วก็สั่งทหารให้เตรียมบันได พะอง และเชือกเป็นอันมากสำหรับบุกขึ้นไปบนกำแพงตำบลตันฉอง
ครั้น รุ่งขึ้นขงเบ้งก็สั่งให้ทหารใช้บันได พะอง และเชือกหักขึ้นไปบนกำแพง เฮ็กเจียวเห็นดังนั้นก็สั่งให้ทหารป้องกันให้แน่นหนา และยืนบัญชาการทัพอยู่บนกำแพงด้วยตัวเอง และด้วยความที่ทหารของเฮ็กเจียวตั้งอยู่ในชัยภูมิที่มั่นคงกว่าฝ่ายที่เข้า ตี ดังนั้นจึงใช้ธนูไฟระดมยิง ทั้งทำลายบันไดและพะองที่ทหารขงเบ้งใช้หักเข้าตีกำแพงอย่างดุเดือด ทหารของขงเบ้งบาดเจ็บล้มตายลงเป็นอันมาก จึงต้องพากันล่าถอยออกมาจากแนวกำแพง
ขงเบ้งเห็นดังนั้นจึงให้ทหารเอาไม้ไผ่มาขัดแตะเป็นฟากใช้สำหรับป้องกันลูก เกาทัณฑ์ แล้วหักเข้าตีกำแพงใหม่ เฮ็กเจียวเห็นดังนั้นจึงให้ทหารเอาเชือกผูกก้อนศิลาแล้วทิ้งใส่ฟากไม่ไผ่ที่ ใช้กำบังตัวในการบุกขึ้นมาบนกำแพง
ก้อนศิลาถูกฟากไม้ไผ่ทำให้ทหารขงเบ้งเสียหลักร่วงหล่นและพลัดตกลงจากบันได เป็นจำนวนมาก สามก๊กฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ระบุว่า “เฮ็กเจียว เห็นทหารขงเบ้งทำแตะขังตัวเข้ามากันลูกเกาทัณฑ์ดังนั้น ก็ให้ทหารขนเอาก้อนศิลาผูกเชือกเข้าทิ้งลงไป ทหารขงเบ้งเอาแตะขึ้นรับทานมิได้ก็ถูกเจ็บปวดล้มตาย ครั้นจะชิงเอาก้อนศิลาก็มิได้ ทหารบนเชิงเทินทิ้งลงมาแล้วก็สาวกลับขึ้นไป”
ขงเบ้งเห็นดังนั้นจึงสั่งให้ทหารล่าถอยออกมาอีกครั้งหนึ่ง ครั้นพอตกกลางคืน ขงเบ้งจึงสั่งให้เลียวฮัวคุมทหารสามพันขุดอุโมงค์ลอดใต้ กำแพงเพื่อจะลำเลียงทหารลอบยกเข้าไปยึดตำบลตันฉอง แต่เฮ็กเจียวนั้นมิได้ประมาท พอได้ทราบข่าวจากหน่วยสอดแนมก็ให้ขุดแนวสนามเพลาะป้องกันไว้ เลียวฮัวไม่สามารถขุดอุโมงค์ไปถึงตัวกำแพงได้ก็ล่าถอยกลับมา
ขงเบ้งพยายามเข้าตีกำแพงตันฉองเป็นเวลาถึงยี่สิบวันก็ยังไม่สามารถหักเข้า ยึดตำบลตันฉองได้ และได้ข่าวว่าสุมาอี้กำลังยกทัพมาหนุนจึงถอนทัพกลับไป